اسلام براي خانواده قداست و منزلت خاصي قايل شده است؛ به نحوی که بنا و نهادی با آن قابل مقایسه نیست. تعبیراتی که در قرآن و روایات در باره خانواده بکار رفته است، به خوبی این مدعا را روشن مینماید. خدای سبحان، در آیه 21 سوره مبارکه نساء، از پیوند ازدواج که موجب تشکیل خانواده میشود به «میثاق غلیظ» یا پیمان محکم یاد نموده است. در آیه 72 سوره مبارکه نحل، خانواده «نعمت الاهی» نامیده شد. و نیز رسول گرامی اسلام آن را محبوبترين و عزيزترين بنا نزد خداي سبحان توصيف كرده و فرمود است: «مَا بُنِيَ فِي الْإِسْلَامِ بِنَاءٌ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَعَزُّ مِنَ التَّزْوِيجِ».
وقتی که این تعریف و تمجید را از کانون خانواده در معتبرترین متون دینی، یعنی در قرآن و سنت میبینیم، از خود میپرسیم که مگر خانواده چه فایده و کارکردی دارد که چنین از آن ستایش شده است. برای پاسخ به این پرسش، کافی است به ظاهر برخی آیات توجه نماییم.
الف. از نظر قرآن، خانواده «فراموشخانه رنجهای روزانه» است. در آیه 21 سوره مبارکه روم، خانواده به اعتبار وجود همسر در آن، مایه سکون و آرامش معرفی گردید.
ب. خانواده مأمنی برای ارضای مشروع غریزه جنسی است. دين اسلام با سركوب نياز جنسی مخالف بوده و آن را مذمّت كرده است. از سوي ديگر، از رها بودن انسان از نظر جنسي و بي بند و باري نیز مخالفت كرده است.
ج. خانواده کانون مهر و محبّت است. خانواده نياز انسان به دوست داشتن و محبوب واقع شدن را تامین و تضمین مینماید؛ زیرا خداوند میان زوجین مودت و محبت برقرار نموده است.
د. خانواده بقای نسلی متمایز را تضمین مینماید. انسان به طور طبيعي و غريزي میل به بقاء دارد و بقای خود را در تداوم نسل میببيند. ازدواج و تشكيل خانواده، به اين نياز انسان نیز پاسخ ميدهد وآن را تامين ميكند.
ه. خانواده كانون پرورش نسل صالح است. فرزنداني كه محصول پيوند زن و مرد هستند، براي پرورش سالم و صالح، نياز به يك كانون مناسب دارند؛
کارکردهایی که در فوق بیان گردید، خانواده را یک «نهاد بیبدیل» ساخته است. به عبارت دیگر، نقش خانواده در تامین نیازهای طبیعی زوجین به گونهای است كه هيچچيز نميتواند جانشين آن گردد.