• پست الکترونیک :                zojblog.ir@hotmail.com
• کانال تلگرام  :                                 zojblog_group @

• دوستان عزیزی که مایل به تبادل لینک و بنر هستن ( متقابل ) در قسمت نظرات همین پست اطلاع بدن .
• در کانال تلگرام منتظر شما هستیم ...

بغل کردن و در آغوش کشیده شدن مسلما به همه آدم ها حس مثبت و خوبی را می دهد. در تحقیقی که در دانشگاه کارولینای شمالی انجام شده است، محققان نتیجه گرفتند که بغل کردن باعث ترشح هورمون اکسیتوسین در افراد می شود و ترشح این هورمون خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد.

در آغوش گرفتن همسران به مدت ۲۰ ثانیه می تواند سطح اکسی توسین را بالا ببرد. لمس کردن به تسکین درد ها و کاهش افسردگی و اضطراب های افراد نیز کمک می کند. زوجین با لمس شدن توسط یکدیگر می توانند نسبت به خودشان، همسرشان و محیط زندگیشان احساس بهتری را به دست بیاورند.

زندگی بدون مشاجره ایده‌آل نیست

بحث و مشاجره یکی از اتفاقات رایج در روابط زناشویی است. هیچ زوجی را نمی‌توان یافت که هر از گاهی مشاجره لفظی نداشته باشند. برخلاف تصور بیشتر مردم، زندگی بدون مشاجره زندگی ایده‌آل نیست بلکه تنها نشانه بی‌اهمیتی رابطه برای طرفین است. 

دعوا در حضور فرزندان، مطلقاً ممنوع

مهم‌ترین موضوع در بحث‌ها و مشاجرات زوجی، این است که هیچگاه در مقابل فرزندان بحث و دعوا نکنید، زیرا به سلامت روان کودکتان آسیب جدی می‌زند. به یاد داشته باشید که کودکان از قدرت شناخت و تجربه بزرگسالان برخوردار نیستند، در نتیجه صرف بیان و یادآوری این که این بحث‌ها طبیعی است و هیچ عواقب ناخوشایندی مانند جدایی یا آسیب فیزیکی در پی نخواهد داشت، برای کودکان کافی نخواهد بود.

شکایت از همسر به فرزند ممنوع

هیچ‌گاه پس از بحث با همسر خود با فرزندانتان درددل نکنید. این موضوع معمولاً برای نوجوانان اتفاق می‌افتد؛ بنابراین فرزند نوجوان شما که هنوز به رشد کافی روحی و روانی دست نیافته است، هنگامی که شما با او درددل می‌کنید یا از همسر خود بدگویی می‌کنید، بار روانی بسیار سنگینی را تحمل می‌کند. در واقع به قیمت نابودی روان فرزندتان، خود را تخلیه کرده‌اید.

توهین و فحاشی ممنوع

موضوع دیگری که در تمام مشاجرات زناشویی باید رعایت کرد، اصل توهین ممنوع است. بسیاری از افراد در هنگام عصبانیت نسبت به همسر، خانواده همسر و دوستان فحاشی و توهین می‌کنند و بعد از آرام شدن هم، ادعا می‌کنند که صرفاً هنگام عصبانیت چیزی گفته‌اند و منظوری نداشته‌اند! 

برگشت به گذشته ممنوع

اتفاق ناخوشایند رایج دیگر، جست‌وجو در گذشته است. معمولاً زوجین به جای صحبت درباره موضوع فعلی، به گذشته رجوع می‌کنند و اتفاقاتی را که از روز اول آشنایی تا آن تاریخ افتاده است مطرح می‌کنند. این نبش قبر گذشته غیر از افزایش خشم و رنجش، هیچ کارکرد دیگری ندارد و قطعاً مانع حل و فصل موضوع فعلی می‌شود. از سوی دیگر، بیان سلسله‌وار اتفاقات گذشته، اختلاف زوجین را خیلی بزرگ‌تر و عمیق‌تر از آنچه واقعاً هست، نشان می‌دهد و هر یک می‌خواهند انتقام تمام ناکامی‌ها و ناراحتی‌های گذشته را هم‌اکنون از همسر خود بگیرند که قطعاً رفتاری سازنده نیست.

قهر و اجتناب از بحث ممنوع

موضوع دیگری که باید در مشاجرات رعایت کرد، قهر کردن است. ممکن است قهر و اجتناب از ادامه بحث در لحظاتی که خشم بسیار زیاد شده است، کاری منطقی باشد، زیرا هیچ مشکلی در حالت خشم و پرخاشگری حل و فصل نخواهد شد، اما ادامه دادن به قهر و صحبت نکردن برای مدت طولانی قطعاً به سلامت زندگی زناشویی آسیب می‌زند؛ زیرا پایان دادن به قهر و پا پیش گذاشتن برای آشتی معمولاً به غرور افراد خدشه وارد می‌کند؛ البته قابل ذکر است که عذرخواهی از همسر، حتی برای کار نکرده، هیچ منافاتی با غرور سالم ندارد و حتی نشان‌دهنده پختگی و سلامت روان است. 

تهدید به طلاق ممنوع

در همین‌باره باید اشاره کرد که هیچ‌گاه در بحث‌ها، تهدید به طلاق و جدایی نکنید، زیرا حرمت و احترام بین شما را قطعاً خدشه‌دار خواهد کرد. فردی که با هر اختلاف نظری تهدید به جدایی می‌کند، قاعدتاً تعهد و وفاداری خیلی بالایی به آن رابطه ندارد.

بی‌سرانجام رها کردن مشاجره ممنوع

در نهایت باید هر اختلافی حل و فصل شود. بی‌نتیجه ماندن بحث‌ها و نیافتن راه حلی مناسب برای اختلاف‌نظر مورد بحث، فقط زمینه را برای ادامه نارضایتی و بحث‌های جدید فراهم خواهد کرد. به یاد داشته باشید که برای حکمیت و حل اختلاف‌های جزئی به خانواده طرفین مراجعه نکنید، زیرا با گسترش افرادی که از موضوع اطلاع دارند و درگیر اختلاف می‌شوند، حل و فصل آن مشکل‌تر خواهد شد. اگر نیاز به مداخله فرد ثالث وجود دارد، به سراغ متخصصان مشاوره بروید.

قهر کردن ممکن است پیامدهای منفی زیادی را در بر داشته باشد. یک فرد با قهر کردن با همسرش، ممکن است این پیام را منتقل کند که «تو برای من مهم نیستی و نمی خواهم مشکلم را به درستی حل کنم» و یا این پیام را منتقل کند که «تو مقصر تمام مشکلات من و زندگیمون هستی و تو باید تلاش کنی که آن ها را حل کنی» . 

در صورتی که در تعارضات همسران هیچ گاه یک نفر مقصر نیست و هر دو نفر ازدواج، زن و مرد، در ایجاد اختلافات سهیم هستند و فقط ممکن است که سهم آن ها با یکدیگر متفاوت باشد.

در اختلافات زناشویی اگر افراد مهارت های کنترل خشم و عصبانیت را ندانند، ممکن است که اعمال و رفتار و گفتاری را از خود نشان بدهند که شدت اختلاف آن ها را بیشتر کند. ممکن است که حرمت ها شکسته شود و به خانواده های یکدیگر هم توهین کنند و اینجاست که مشکل آنها بیشتر می شود و سخت تر قابل حل کردن می شوند.